Film „Vetre, pričaj sa mnom“ reditelja Stefana Đorđevića osvojio je nagradu za najbolji međunarodni dugometražni igrani film na prestižnom Guanajuato International Film Festivalu (GIFF) u Meksiku.
Žiri festivala dodelio je nagradu uz obrazloženje:
„…za duboko iskren i hrabar prikaz najintimnijih bolova, kao i mogućih puteva ka izlečenju. Film se izdvaja sposobnošću da poveže filmski, esejistički i poetski izraz, dostojanstveno osvetljavajući smrt kao ključnu dimenziju života. Njegov formalni pristup, koji spaja porodičnu intimnost sa prisustvom prirode, pretvara slike u meditativnu refleksiju o samom činu postojanja, čineći ovaj film i njegovo gledanje duboko dirljivim i inspirativnim.“
Stefan Đorđević, reditelj filma, povodom nagrade je rekao:
„Naš Vetar je stigao do Meksika i, po reakcijama kakve smo dobili, čini nam se da je snaga maminog vetra nezaustavljiva. Gde god da duva, ljudi se pronalaze u njemu.“
Inspirisan ličnim iskustvima reditelja, film prati Stefana, koji se vraća kući kako bi sa porodicom proslavio bakin rođendan, prvi put nakon smrti majke Nece. Vođen željom da završi film o svojoj majci i da pomogne povređenom psu, povratak kući postaje početak njegovog putovanja ka isceljenju. Film je inspirisan stvarnim životnim iskustvima reditelja, a u njemu glume članovi njegove porodice, koji pomažu u završetku radova na Necinoj kamp-prikolici.
U filmu igraju: Negrica Đorđević, Stefan Đorđević, Boško Đorđević, Đorđe Davidović, Budimir Jovanović, Ljiljana Jovanović, Marina Davidović, Vidak Davidović, Ana Petrović, Jana Mihajlović, Jakov Mihajlović i pas Lija.
Direktor fotografije je Marko Brdar, montažeri su Tomislav Stojanović i Dragan von Petrović, scenografkinja Dragana Baćović, kostimografkinja Biljana Grgur, snimatelj zvuka Bojan Palikuća, kompozitor Ivan Judaš, Julij Zornik je bio zadužen za dizajn i miks zvuka, Savina Smederevac je izvršna producentkinja, dok je Milica Tomović bila supervizorka režije.
Film „Vetre, pričaj sa mnom“ nastao je u koprodukciji Srbije, Slovenije i Hrvatske i predstavlja još jedno snažno autorsko ostvarenje u filmografiji Stefana Đorđevića, poznatog po poetičnim i vizuelno upečatljivim filmovima koji se bave ličnim, društvenim i ekološkim temama.
Film je na ovogodišnjem 38. izdanju Bolzano Film Festivala Bozen (BFFB) u Italiji osvojio Glavnu nagradu za najbolji film u takmičarskom programu.
Film je producirala Dragana Jovović, za producentsku kuću Non-Aligned Films. Pored nje, producenti su i Stefan Ivančić, Ognjen Glavonić i Stefan Đorđević (Katunga), a koproducenti Vanja Jambrović (Restart, Hrvatska), Jožko Rutar (SPOK Films, Slovenija) i Miha Černec (Staragara, Slovenija).
Film je podržan od strane Filmskog centra Srbije i Ministarstva kulture Republike Srbije, Medija fonda Evropske unije, Slovenskog filmskog centra i Viba filma, Hrvatskog audiovizuelnog centra i švajcarskog fonda Vision Sud Est. U fazi postprodukcije učestvovao je u okviru industrijskog dela programa Les Arcs Work in Progress, gde je osvojio specijalno priznanje žirija, kao i u programu radionice First Cut Lab RE-ACT 2023.
O REŽISERU
Stefan Đorđević je rođen 1987. godine u Boru. Upoznaje se sa svetom filma tumačeći jednu od dve glavne uloge u filmu „Tilva Roš“ Nikole Ležaića. „Tilva Roš“ je bio nominovan za Evropsko otkriće od strane Evropske filmske akademije. Završio je osnovne i master studije Kamere na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Diplomirao je sa kratkim igranim filmom „Kamen u ruci“ u režiji Stefana Ivančića, koji je premijerno prikazan u ACID programu Kanskog filmskog festivala. Režirao je kratki igrani film „Poslednja slika o ocu“, koji je selektovan na preko 50 internacionalnih festivala i nagrađen na festivalima u Lokarnu, Sarajevu, Zagrebu, FAF-u i drugima. Kratki dokumentarni film „Portret umirućeg džina“ prikazan je na smotri Venecijanskog bijenala arhitekture 2021. u sklopu srpskog paviljona i imao je premijeru na festivalu FIPA DOC.
 u Meksiku.){kind=link}